Het verhaal van Maurice, slechtziende oprichter van 'Goe Gezien'

Onbezorgde jeugd

Toen Maurice 20 jaar was, bleek dat ook hij de erfelijke ziekte Leber had. In 8 maanden tijd ging zijn zicht heel sterk achteruit. In die tijd durfde hij soms niet te gaan slapen omdat hij niet wist hoe zijn zicht zou zijn bij het ontwaken. Nu ziet hij enkel nog mist in het midden en nog wat contouren, maar geen detail. Voor die diagnose leerde hij nog met de wagen rijden en studeerde voor een praktische job, want hij is graag actief bezig.

Hij is blij met de tijd die hij had voor zijn zicht verminderde. Dat gaf hem de kans een zorgeloze jeugd te hebben en vrienden te maken voor het leven. Nog steeds zijn dit namelijk de mensen waar hij het meest mee optrekt en die hem meenemen waar hij dat zelfstandig niet meer kan. Zo stond hij onlangs nog eens op het skateboard in een skatepark, ging hij snowboarden en ze gaan regelmatig samen op stap.

Frustrerende zoektocht naar een job

Maurice is graag buiten en werkt graag met zijn handen. Niet voor de hand liggend als slechtziende. Hij deed uiteenlopende stages, maar nergens kreeg hij de kans op een vaste job. Een voltijdse baan zou ook niet haalbaar zijn, want hij is sneller vermoeid door zijn visuele beperking. Hij merkt dat zijn vrienden stappen zetten in het leven: een goede job, een gezin,… die voor hem op dat moment niet mogelijk zijn. Dit is voor hem soms moeilijk, maar hij blijft positief.

Sinds kort werkt hij als zelfstandige in bijberoep samen met een tuinman. Dat geeft hem de vrijheid en flexibiliteit die hij nodig heeft. Daarnaast startte hij een eigen bedrijfje ‘Goe Gezien’.

Goed gezien die Goe Gezien

Met Goe Gezien wil Maurice zijn vele praktische tips, om het dagelijkse leven van een slechtziende of blinde te vereenvoudigen, delen. Zaken waar je als ziende niet bij stilstaat of voor een ander doeleinde gebruikt, zet hij in om zichzelf en nu ook anderen vooruit te helpen. Via de sociale media, Facebook en Instagram, kan je hem volgen.

Via die kanalen deelt en verkoopt hij ook zijn aanbod aan gepersonaliseerde kleding. Dit zijn niet zomaar t-shirt of truien, maar telkens voorzien van een gepersonaliseerd low vision logo. Op die manier kan je je als slechtziende kenbaar maken naar je omgeving toe. Voor de sportievelingen biedt hij een kwalitatieve sportshirt aan met zo’n logo. Zo vermijd je dat mensen je als onbeleefd beschouwen als ze naar je zwaaien in de sportzaal en moedig je sociaal contact aan. Voor wie werkt in de tuin is er een sweater met het low vision logo voorzien van een hakbijl en schop in plaats van een streep. Zo weet je dat je beter wat afstand houdt 😊.

Momenteel werkt hij aan een eigen website om deze originele hulpmiddelen aan te bieden. Alles is nu nog op bestelling via een bericht op zijn sociale media. Volg zijn profiel voor meer info: https://www.facebook.com/profile.php?id=61550827318054

Onafhankelijker met hulp(middelen)

Naast zijn eigen trucjes maakt Maurice ook gebruik van technologische hulpmiddelen. In hoofdzaak zijn smartphone en de meest gangbare apps. Ook specifieke apps zoals OneStepReader en BeMyEyes gebruikt hij soms. Daarnaast doet hij ook beroep op een sprekende beeldschermloep en een brailleleesregel. Braille pikt hij nu weer op nadat hij het een tijd wat verwaarloosde, maar hij voelt de noodzaak om het schrift machtig te blijven.

Hij is fan van audiodescriptie om zo films en series te volgen en is benieuwd naar de mogelijkheden van de Go-box om de ondertiteling te laten voorlezen. Sowieso kijkt hij nu veel minder tv als vroeger.

Een tip die Maurice aan lotgenoten wil geven is de headset ‘Shokz’. Die zorgt ervoor dat je naar muziek kan luisteren bij het wandelen én ondertussen je omgeving kan horen. Dat kan van levensbelang zijn en geeft je opnieuw heel veel vrijheid.

In een vertrouwde omgeving is Maurice heel zelfstandig en benut hij alle mogelijkheden. Daarbuiten moet hij terugvallen op zijn familie of vrienden. Hij is hen daar heel dankbaar voor. Hij heeft ook een vriendin. Hij beseft dat dit voor haar een groot engagement is, maar voelt aan dat ze daar toch samen een evenwicht in vinden.

Waardevol advies

Het is vaak niet eenvoudig dagelijks met een beperking om te gaan. Hij heeft wel eens een mindere dag of periode, zoals iedereen. Vooral het gevoel hebben dat je je telkens moet bewijzen hakt in op zijn zelfvertrouwen.

Hij heeft regelmatig het gevoel dat hij zich moet verantwoorden. Hij wil heel graag werken en meer kansen krijgen om te tonen wat hij kan. Iets aanleren gaat misschien wat minder snel, maar dat wil niet zeggen dat het niet kan. Zo werkt hij nu als assistent van een tuinman en dat doet hem heel veel deugd.

Dat is meteen ook zijn advies voor lotgenoten. ‘Blijf zoveel als mogelijk doen wat je graag doet. Haal daar je energie uit en laat je geen dingen opleggen die je niet wilt.’ En ook: ‘Omring je door betrouwbare mensen in je leven en durf om hulp te vragen. Zo is het mogelijk te leren en jezelf te ontplooien’.