Het verhaal van Youssri

Youssri Mejdoubi is bijna 32 en volledig blind sinds 2016. Hij is veel bezig met muziek en werkt in het KMSKA in Antwerpen. Sinds kort leent hij zijn stem aan reclamespotjes van kleine en grote bedrijven. We spreken elkaar een dag voor het laatste optreden van zijn band Koda. Je leest of beluistert hieronder zijn verhaal.

Youssri werd geboren met de ziekte van Leber. Lange tijd kon hij nog licht zien, maar sinds 2016 verdween ook dat. Naast heel wat praktische gevolgen mist Youssri vooral het zien van de zon. Ondertussen accepteerde hij de situatie en is hij de levendige, vrolijke Youssri van voorheen.

Een fijne schooltijd

Youssri volgde les in het gespecialiseerd beroepsonderwijs. Voor hem de ideale opleiding. Hij vond het samenleven met lotgenoten heel leuk en leerde al wat nodig is om als blinde zelfstandig te functioneren. Ze hadden vooral veel plezier op school.

Hij leerde er ook braille. Als licht dyslectisch is een schrijftaal aanleren niet eenvoudig en hij moet dan ook zijn kennis van het braille voortdurend onderhouden. Dagelijks probeert hij een half uurtje nieuwsartikelen of korte teksten in braille te lezen met zijn brailleleesregel die aan de computer is verbonden. Hij gebruikt braille vooral ondersteunend en ervaart het als essentieel om een goed woordbeeld te hebben. “Spraak gaat sneller, maar dankzij braille ben je geen analfabeet en groeit je woordenschat” volgens Youssri, “zeker voor wie nooit eerder kon zien”.

Passie voor muziek

Muziek speelt een heel grote rol in Youssri’s leven. Sinds 2006 speelt hij in de band ‘Koda’ samen met schoolgenoot Jonach. Met ‘Koda’ namen ze deel aan Belgium Gots Talent en werden ze 3^e. Dat betekende heel wat optredens. Sinds corona is het project wat stilgevallen en ze sluiten de dag na ons gespreek af met een laatste optreden voor 1000 man. Dit betekent echter niet dat Youssri stil gaat zitten. Samen met een andere muzikant onderneemt hij nieuwe initiatieven. Hij houdt vooral van zingen, alhoewel hij ook op de piano steeds meer uit de voeten kan. Muziek is dan ook vaak de ijsbreker wanneer Youssri nieuwe mensen ontmoet.

Een sociaal beestje

Door zijn vrolijke aanpak is Youssri iemand die snel contact legt. Zijn vriendengroep is zowel ziend als niet ziend. Hij vindt dat ook helemaal niet belangrijk. Er moet een klik zijn met de persoon en dan maakt dat niet uit. Als happy single gaat Youssri spontaan door het leven. Hij reist graag en houdt van zijn vrijheid. Hij ziet wel wat er op hem afkomt. Hij zegt daarover “Geluk, dat creëer je zelf”.

Als gids in het KMSKA in Antwerpen werkt Youssri mee aan het project ‘Anders kijken, meer zien’ van Bart van Peer waarbij museumbezoekers met blinde medewerkers in gesprek gaan over een bepaald kunstwerk. Zo ontmoette hij al heel wat mensen, vaak met bijzondere verhalen, van over de hele wereld. Ook zijn visie op kunst en een museumbezoek zijn hierdoor sterk verandert. Hij leerde hoe je kunst kan ervaren, ook met een visuele beperking en kan nu echt genieten om over een werk te spreken. Een bezoek aan het Rijksmuseum in Amsterdam met een begeleider zou hem heel blij maken!

Youssri is heel open en toegankelijk. Je kan aan hem steeds je vragen stellen. Hij vindt een spontane babbel erg fijn en vindt het leuk als iemand eens iets grappigs uithaalt. Hij is ook altijd de vrolijke man in de groep. Hij maakt graag plezier en maakt zich niet al te veel zorgen over wat anderen denken.

Overal zelfstandig heen

Om zich te verplaatsen gebruikt Youssri in hoofdzaak het openbaar vervoer. Als dat niet kan, gebruikt hij een taxi. Hij heeft geen blindengeleidehond. Dat brengt heel wat verantwoordelijkheid met zich mee en hij vindt dat hij nu een te hectisch en spontaan leven heeft om die te kunnen combineren. Misschien in de toekomst.

Als hij alleen met zijn witte stok op straat loopt, dan merkt hij heel vaak dat mensen hem willen helpen. Wat heel goed is, maar mensen mogen hem niet zonder verwittiging bij de arm grijpen en bijvoorbeeld oversteken. Dat is erg afleidend en kan zelfs gevaarlijk zijn. Hij raadt dan ook iedereen aan om de witte-stok-gebruiker eerst aan te spreken en te vragen of je kan helpen. Respecteer het dan ook als die persoon nee zegt.

Wat betreft toegankelijkheid van de openbare ruimte ziet Youssri nog heel wat verbeterpunten. Hij stoort zich het meest aan de elektrische steps die midden op de stoep liggen. Die doen echt pijn als je er tegenaan loopt. Ook de inrichting van de openbare ruimte is nog steeds niet toegankelijk. Je zou verwachten dat dit ondertussen gebruikelijk is, maar de vraag voor aandacht voor toegankelijkheid moet blijvend herhaald worden. Zo liep hij wel eens tegen een laag hangend verkeersbord.

Vrijheid dankzij hulp(middelen)

Youssri leeft zelfstandig in Lier sinds zijn 18^e. Eerst nog samen met een vriend die ook blind is. Dat gaf hen beiden de mogelijkheid om aan dit nieuwe leven te wennen en toch alles zelf te kunnen doen. Er is geen ziende die iets uit hen handen neemt. Lier vindt hij een heel fijne stad met zowel rustige plekken als een leuk uitgaansleven.

Youssri is erg zelfredzaam en doet beroep op een beperkt aantal hulpmiddelen. De witte stok is het belangrijkste om zich te verplaatsen, maar ook diverse apps helpen hem doorheen de dag. Om te lezen gebruikt Youssri een brailleleesregel. In huis zijn er ook enkele handige hulpmiddelen zoals een sprekende weegschaal voor wanneer hij gaat bakken. Sinds 2006  is Youssri al klant bij Sensotec. Vooral de fijn mensen en de goede klantenservice zorgen ervoor dat hij nog steeds tevreden is.

Als we vragen waar hij tegen aanloopt in de samenleving, dan is dat dat alles heel visueel is geworden. Het gaat ook steeds sneller. Er zijn wel heel wat helpende apps, maar het menselijk contact verminderd. Vooral door het gebruik van sociale media. Zo leven we meer en meer naast elkaar en is er minder tijd voor spontaniteit. Hij heeft dan ook vooral wat hulp nodig als iets snel moet gaan. Als hij eens een slechte dag heeft, dan zou het wel handig zijn als ziende een handje helpt en zaken kan overnemen.

Youssri’s advies

Aan mensen in zijn situatie wil hij graag nog meegeven:

Als het niet goed gaat, laat dat dan even gebeuren, maar doe er dan iets aan. Leer ervan. Stel jezelf de vraag, hoe kan ik dit in de toekomst aanpakken? Moet ik hulp zoeken? Mensen hebben vaak de behoefte om heel onafhankelijk over te komen, maar het is ook oké om toe te geven als iets niet werkt. Anderen moeten accepteren dat iedereen zijn eigen grenzen en mogelijkheden heeft. Geef geen kritiek, maar help waar nodig.

We willen Youssri heel erg bedanken voor dit fijne gesprek en wensen hem alle succes in de toekomst.

Wil je net als Youssri de juiste hulpmiddelen gebruiken om onafhankelijk in het leven te staan? Contacteer onze visusconsulenten voor advies: sales@sensotec.be of 050 39 49 49.

Heb je ook een bijzonder verhaal dat je met iedereen wil delen? Dan kan je ons steeds contacteren vision@sensotec.be en wie weet verschijn je ook in deze rubriek.