Voor dit verhaal gaan we op de koffie bij de oma van onze collega Emily.

Marleine Montulet is gepensioneerd en woont momenteel in Villers-la-Ville. Ze geniet volop van het leven ondanks haar beperkte zicht door maculadegeneratie.

Marleine, 88 jaar, kijkt terug op een boeiend leven. Geboren en getogen in Brussel, studeerde ze politieke wetenschappen aan de Université Libre de Bruxelles (VUB), een uitzondering voor een vrouw van haar generatie. Ondanks maatschappelijke normen die vrouwen ontmoedigden om hoger onderwijs te volgen, was Marleine vastbesloten om de kansen die ze kreeg optimaal te benutten.

Haar studie politieke wetenschappen vond ze heel leerrijk en ze voelde zich gesterkt door de kennis die ze had opgedaan. Ze kreeg echter lange tijd niet de kans om haar diploma te gebruiken. Na haar huwelijk met een officier genaamd Marcel mocht ze in die tijd namelijk niet meer werken.

Ondanks deze tegenslag bleef Marleine veerkrachtig en ging ze door met zichzelf bij te scholen. Ondertussen werd het recht van vrouwen van officieren om te werken erkend.

Daarna ging ze aan de slag als Sales Manager bij Orlan, een bedrijf in schoonheidsproducten. Daarna bekleedde ze dezelfde functie bij General Food toen zij hun hondenvoerlijn in Europa lanceerden. Marleine opende vervolgens een zadelmakerij en hondentrimsalon. In dit nieuwe professionele avontuur kon ze haar passie voor paarden en honden kwijt. Marleine kreeg drie dochters en ook vijf kleinkinderen en al vijf achterkleinkinderen.

Rond haar zestigste kreeg Marleine de diagnose leeftijdsgebonden macula degeneratie (AMD). In het begin voelde ze de effecten niet echt, maar na een tijdje merkte ze dat haar gezichtsvermogen achteruit begon te gaan. Het is belangrijk om je hier vroeg genoeg van bewust te zijn, zodat je de situatie onder controle kunt krijgen. Als je bijvoorbeeld recht wilt hebben op bepaalde vergoedingen, moet je je beperkte gezichtsvermogen voor je 65e officieel laten vaststellen.

Nu Marleine met pensioen is, heeft ze veel tijd voor allerlei activiteiten. In de zomermaanden houdt Marleine ervan om haar tuin te onderhouden. Vroeger las ze veel, maar nu kan ze door AMD niet meer zoveel lezen als vroeger. Gelukkig heeft ze nu, dankzij een Victor Reader Stratus, toegang tot gesproken boeken.

Elke 3 maanden ontvangt ze de "Canne Blanche" nieuwsbrief van de Ligue Braille, die haar informeert over de nieuwe luisterboektitels die beschikbaar zijn in hun bibliotheek. Per telefoon plaatst ze haar bestelling en ontvangt ze deze luisterboeken op CD. Ze schuift de CD in de Victor Reader Stratus om ervan te kunnen genieten.

Ze is dol op dit apparaat. Ze neemt overal mee naartoe: thuis, op haar terras in de zomer of in de wachtkamer als ze naar de dokter gaat. Ze beluistert vooral graag thrillers.

Marleine is een grote fan van kruiswoordraadsels en gebruikt regelmatig een Topaz XL-beeldschermloep om ze in te vullen. Bovendien kan ze met dit apparaat ook haar post, tijdschriften en etiketten van verschillende producten en voedingsmiddelen bekijken.

Marleine is een geliefde oma die regelmatig bezoek krijgt van haar kinderen en (achter)kleinkinderen. Zo blijft ze dichtbij haar familie en kan ze van hun gezelschap genieten en leuke momenten met hen te delen.

Marleine verzorgt ook graag haar hond Didi en haar twee katten Sushi en Nettie. Dankzij haar hond is Marleine verplicht om minstens één wandeling per dag te maken. Marleine kijkt ook naar series zoals "Demain nous appartient", "Un si grand soleil" en "Ici tout commence". Wat films betreft, zijn het thrillers die haar het meest interesseren. Marleine kan vlot overweg met de computer en mailt met vrienden of speelt online spelletjes.

Marleine woont in een afgelegen regio en kan niet meer autorijden. Er rijden geen bussen in de buurt van haar woonplaats. Gelukkig werkt een vrijwilligersorganisatie hard aan het opzetten van pendeldiensten om mensen in haar situatie (senioren, mensen met een handicap, enz.) te helpen om naar medische afspraken, enz. te gaan. Marleine zou graag een ruimer sociaal leven hebben, maar het gebrek aan openbaar vervoer in de buurt van haar huis zorgt ervoor dat ze dat niet kan.

Als er één ding is dat Marleine graag veranderd zou zien in de maatschappij, dan is het wel meer bewustzijn van de ziekte. Wat ze heeft is een handicap die als buitenstaander niet ziet. Marleine wordt dus vaak geconfronteerd met mensen die niet weten dat ze slechtziend is.

Bovendien merkt ze soms dat zelfs de mensen aan wie ze het verteld heeft het vergeten en haar als een normaal persoon behandelen. Het is moeilijk voor haar omdat mensen haar bijvoorbeeld een foto op een telefoon laten zien en ze niet goed kan zien wat erop staat, en ze is bang dat ze mensen dan moet herinneren aan de realiteit van haar handicap.

Aan de andere kant, als mensen zich bewust zijn van haar handicap, waardeert ze het dat ze aandacht aan haar besteden door haar bijvoorbeeld te wijzen op de aanwezigheid van een opstapje, zelfs een kleintje. Ze zou kunnen vallen en voor iemand van haar leeftijd kan dat snel gevaarlijk worden.

We willen Marleine van harte te bedanken voor dit fijne gesprek en wensen haar het allerbeste in de toekomst.

Geef ons een seintje en we nemen contact op: vision@sensotec.be.