Tessa Baeyens is 35 en woont samen met haar man en zoontje in Aalst. Na een intensieve zoektocht naar een job die aansluit bij haar studies volgt ze haar passie. Vandaag is ze massagetherapeute en heeft ze een eigen massagepraktijk waar klanten voor uiteenlopende behandelingen terecht kunnen. Het feit dat ze slechtziend is houdt haar niet tegen voluit voor een zo’n gewoon mogelijk leven te gaan. Ze vertelt ons haar verhaal.

Tessa heeft een erfelijke netvliesaandoening nl. Rod Cone dystrofie (omgekeerde van tunnelzicht) door het zeldzame Bardet Biedl-syndroom. De eerste symptomen doken op rond de leeftijd van 7 jaar. Toen ze het bord niet kon lezen en de oogarts vaststelde dat ook een bril geen oplossing bood. Wat precies aan de hand was werd pas ontdekt toen ze 27 was, na DNA onderzoek bij professor Leroy in UZGent.

Als kind was het zicht van Tessa nog veel beter. Ze ging naar een gewone lagere school en om de les te volgen zat ze heel dicht bij het bord. Haar moeder hielp zoveel mogelijk. Vanaf het 2^e middelbaar kreeg Tessa een bordcamera. Dat was een grote verbetering en zo kon ze haar 6 jaar ASO afronden en verder studeren in Brussel. Ze studeerde af als maatschappelijk assistent.

Geen evidentie, want op stageplekken was het feit dat ze slechtziend was vaak een obstakel. Dat ervaarde Tessa des te meer eenmaal ze op zoek ging naar een job als maatschappelijk assistent. Ze botste op heel veel vooroordelen bij potentiële werkgevers. Dat alles snel moet gaan is nu eenmaal moeilijk in haar situatie, maar daarom niet onhaalbaar. Na 3,5 jaar zoeken en vrijwilligerswerk bij Tele-Onthaal, besliste Tessa het roer om te gooien en voluit voor haar passie te gaan. Ze had ondertussen heel wat cursussen in massagetechnieken gevolgd en startte haar eigen massagepraktijk.

Tessa ontmoette haar man via een datingsite. Hij is goedziend en had geen probleem met haar beperking. Hij was eerder nieuwsgierig en het wende heel snel. Ze huwden, kochten samen een huis en in 2022 verwelkomden ze hun zoontje.

Zoals in elk jong gezin is het vaak hectisch thuis. Gelukkig kunnen ze rekenen op de steun van o.a. Tessa’s ouders die vlakbij wonen. Ze is ook heel dankbaar dat haar man, ondanks zijn drukke job, steeds klaar staat om te helpen.

Tessa heeft ook een aantal hobby’s. Ze volgt gitaarles, doet aan sport en houdt van koken. Een actieve jonge mama dus!

Haar massagepraktijk ‘Tessara’ bevindt zich thuis. Ze behandelt mensen met fysieke klachten en wie op zoek is naar ontspanning. Door zich regelmatig bij te scholen kent ze ondertussen 16 verschillende behandelingen. Klanten die haar website niet lazen voor hun komst merken bij het begin soms niet dat ze een visuele beperking heeft. Dat is ook helemaal geen rem voor wat ze doet. Integendeel. Zo is ze 100% gefocust op wat ze met haar handen doet. “Het lijkt wel braille lezen”, vertelt ze.

Op haar site vind je de toepasselijke quote: “Massage is de studie van anatomie in braille." (Jack Meagher)

Tessa is erg zelfstandig en doet daarvoor beroep op een aantal hulpmiddelen. Vooral sprekende toestellen zijn voor haar een grote hulp. Doordat ze heel weinig centraal zicht heeft, heeft vergroting weinig zin. Gelukkig zijn er heel wat oplossingen. Zo gebruikt ze bv. een sprekende keukenweegschaal en een voorleestoestel. Bij tv-kijken gebruikt ze de Go-box voor de gesproken ondertiteling.

Haar iPhone en iPad staat vol apps die haar helpen voor zaken zoals haar boekhouding of agendabeheer. Het beluisteren van boeken doet ze via de Luisterpuntbibliotheek. Ze kent een beetje braille, maar leest er geen boeken mee.

Thuis kan Tessa dus haar plan trekken, maar buitenshuis ervaart ze toch meer obstakels. Het zou voor haar fijn zijn mocht er meer aandacht zijn voor auditieve oplossingen, vb. op het openbaar vervoer.

Het feit dat ze met heel veel vooroordelen geconfronteerd wordt frustreert wel eens. Zo praten mensen soms over haar, met haar man, terwijl ze er bij staat, praten ze extra luid of leggen ze zaken heel eenvoudig uit. Dan denkt ze wel eens: “Het zijn alleen mijn ogen waaraan iets mankeert, de rest werkt prima!”.

Mensen zijn soms ook wat té enthousiast om te helpen. Zonder vragen geven ze haar bv aanwijzingen als ze met haar witte stok over straat loopt. Dat is dan wel even schrikken.

Ze wil vooral de kans krijgen te tonen wat ze wel kan.

Aan lotgenoten wil ze graag meegeven: “Het is niet omdat je slecht ziet dat je niets meer kan doen. Als je iets echt wilt, dan kan het wel, met hard werken. Geniet van het leven en van wat je wel nog kan.

We willen Tessa van harte bedanken voor dit fijne gesprek en wensen haar nog veel geluk in de toekomst.

Geef ons een seintje en we nemen contact op: vision@sensotec.be.